SEROCK

     Sierociec to stara nazwa Serocka. Miasto położone nie tylko na szlaku lądowym, ale także wodnym u zbiegu Bugu i Narwi znane już w 2 poł. XI w. jako gród warowny. Serock uzyskał prawa miejskie w 1417 r. i był nawet stolicą powiatu w ziemi zakroczymskiej. Metryką 900-letniego miasta jest grodzisko z XI-XII w., pełniące wówczas ważną rolę strategiczną i handlową. Dawni mieszkańcy Serocka trudnili się łowiectwem, rolnictwem i garncarstwem.

 

Panorama miasta od strony Zalewu Zegrzyńskiego. Dom towarowy. Kościół późnogotycki. Dawny zajazd z końca XVIII w. [1984]

 
    Dziś miasteczko próbuje zachęcić turystów nie tylko swoim pięknym położeniem nad Jeziorem Zegrzyńskim, ale także swoimi nielicznymi, ale interesującymi zabytkami: późnogotyckim kościołem z początku XVI w. z dwiema okrągłymi basztami na narożach uciętymi na wysokości dachu kościoła i zegarem, na którym widnieje napis: "To pomnij, czas ucieka, śmierć goni - wieczność czeka." Przy szosie wiodącej do Pułtuska widnieje budynek dawnej poczty z zajazdem z pocz. XIX w.