JORDANÓW

    Miasteczko letniskowe ładnie położone w dolinie Skawy (prawy dopływ Wisły). Piękne widoki na Babią Górę, Gorce, Tatry. Założone 1564; znane niegdyś z jarmarków i garncarstwa; ośrodek handlu solą. Mimo bogatej przeszłości historycznej, w mieście zabytków jest niewiele, ze względu na wielokrotne zniszczenia i pożary.

 

Ratusz

 
    Do najciekawszych należą cenne obrazy i posągi z XVI i XVII w. w nowym, pseudogotyckim kościele z 1913 r.; drewniane domy z XVIII w. i 1 poł. XIX w. o konstrukcji zrębowej oraz klasycystyczny domek parterowy z połowy XIX w. Ciekawym przykładem budownictwa z początku XIX w. jest karczma. Zajazd ten miał kiedyś duże znaczenie ze względu na położenie miasta na zbiegu traktów z Krakowa na Orawę i z Nowego Targu do Żywca.

 

 

     

    We wrześniu 1939 r. w rejonie Jordanowa miały miejsce zacięte walki 10 Brygady Kawalerii oraz miejscowej ludności z wojskami hitlerowskimi nacierającymi z Orawy. Szczególnie na wzniesieniu Góra Ludwiki i na wzgórzach Wysokiej toczyły się krwawe boje.
 

KONSTANCIN-JEZIORNA

Trójmiasto

Tak można by nazwać zespół miejski trzech miejscowości: Konstancina, Skolimowa i Jeziorny, połączonych w jedno miasto KONSTANCIN-JEZIORNA w 1969 r. Wprawdzie Trójmiasto mazowieckie nie może się równać z Trójmiastem nadbałtyckim, ale fakt jest faktem, u bram Warszawy znajduje się analogiczny organizm miejski. Położone jest ono na skraju Lasów Chojnowskich, wśród sosen, na wydmach piaszczystych, nad rzeką Jeziorką.
KONSTANCIN był w latach 1890-1914 znanym letniskiem podwarszawskim, a od 1967 r. uzdrowiskiem z odkrytymi w 1963 r. solankami. Działa tu także największy w kraju i znany za granicą ośrodek rehabilatacyjny. Warto wiedzieć, ze tu przebywał Stefan Żeromski. Zachował się jego dom - willa "Świt".

 

 

SKOLIMÓW swoja nazwe zawdzięcza podobno niewolnikowi tureckiemu o imieniu Skolim, którego miał tu osiedlić król Jan III. Sąsiadujący dosłownie o miedzę z Konstancinem Skolimów został z nim połączony w 1952 r.
JEZIORNA uzyskała prawa miejskie w 1962 r. Sąsiaduje z Konstancinem i słynie z fabryki papieru. Warto zaznaczyć, że w XVIII w. Jeziorna kojarzyła się mieszkańcom Warszawy przede wszystkim z pojedynkami, które tu nad Jeziorną licznie się odbywały i które nazywano powszechnie "apelacją pod Jeziorną".    

JUNA

Stara Chata Walońska  "Juna"
Siedziba poszukiwaczy skarbów gór XV-XX w., miejsce wstępnej obróbki kamieni ozdobnych przy Czeskiej Ścieżce /czarny szlak turystyczny/.
Muzeum Ziemi "JUNA" w Karczmie Głodowej z XVII w.
Zbiór minerałów, kamieni ozdobnych i szlachetnych z Sudetów i ze świata.
Walończycy
Średniowieczni fachowcy od wydobywania i przetwarzania bogactw naturalnych, srebra, złota, kamieni szlachetnych, działający do dzisiaj w "Sudeckim Bractwie Walońskim". Dorocznym świętem Bractwa jest cykl imprez pod nazwą "Tydzień Waloński", który wieńczy msza św. celebrowana w intencji ludzi gór w Kaplicy św. Wawrzyńca w dniu 10.VIII.

 

WĄGROWIEC

 Miasto na Pojezierzu Chodzieskim, nad Wełną (prawy dopływ Warty) i między rynnowymi jeziorami Łęgowskim (103 ha) i Durowskim (144 ha, brzegi strome zalesione lasem iglastym). Miasto wspomniane po raz pierwszy 1381; założone w XIV w. przez cystersów. Wągrowiec do końca XVIII w. należał do cystersów, stąd w herbie zakonnik. Tutaj urodził się ks. Jakub Wujek, słynny tłumacz Biblii. Po zachodniej stronie miasta w odl. 3 km 300-letnia dębina z kolonią czapli siwej, rezerwat 39 ha.

 
Późnobarokowy zespół klasztoru pocysterskiego z 2 poł. XVIII w.: kościół parafialny barokowy (na miejscu poprzedniego z XIV w.), klasztor wzniesiony częściowo na murach gotyckich, późnobarokowa brama z XVIII w. Warto również zobaczyć kościół parafialny gotycki Św. Jakuba z XIV/XVI w., późnoklasycystyczny kościół poewangelicki oraz domy z XVIII i XIX w.

WIRTY

Najstarszy Leśny Ogród Botaniczny w Polsce, Arboretum Wirty, leży na terenie Nadleśnictwa Kaliska, na Pojezierzu Starogardzkim. Ogród dendrologiczny założony w 1869 r. w sąsiedztwie starego lasu i opodal jeziora Borzechowskiego. W ogrodzie liczne drzewa egzotyczne i krajowe, małe alpinarium. Piękny widok na jezioro.
Borzechowskie Jezioro Bardzo malownicze, ciągnące się na przestrzeni ponad 4 km jezioro o pow. 253 ha, 35 m głębokości. Na Wyspie Starościńskiej stał dawniej zamek, siedziba starostów borzechowskich od 1581 r.

 Park i kwiat magnolii purpurowej

GŁUBCZYCE

 Miasto powiatowe na Nizinie Śląskiej, nad rzeką Psiną (lewy dopływ Odry). Jedno z najstarszych miast Śląska. Przywileje miejskie od 1107. W rynku ratusz XVI w., zachowała się wieża z hełmem renesansowym. Wokół rynku malownicze kamieniczki z renesansowymi fasadami. Warto również zobaczyć: wczesnogotycki dwuwieżowy kościół parafialny XIII/XIV w., z neogotyckim prezbiterium i transeptem; zespół klasztoru Franciszkanów (zał. 1448): barokowy kościół, budynek klasztoru i gimnazjum (XVIII w.); fragmenty murów obronnych z wieżami XIII w.; zabytkowe domy (XVI-XIX w.).

 Mury obronne i baszta z XIII w.; barokowy kościół i klasztor Franciszkanów; eklektyczny budynek UM z lat 1876-79; gotycki kościół Narodzenia NMP z XIII w.; Rynek i ratusz miejski

CHMIELNIK

 Miasto na pograniczu Pogórza Szydłowskiego i Niecki Połanieckiej; wzmiankowane w XIII w., prawa miejskie 1551. W 1241 przegrana bitwa wojsk polskich  z Tatarami (obelisk przy drodze do Staszowa). W XVII w. ośrodek kalwiński i ariański. Główny na Kielecczyźnie ośrodek wyrobu mebli ludowych (skrzynie, kufry, ławy). Warto zobaczyć: kościółek Św. Trójcy z XVI w. na cmentarzu; kościół Niepokalanego Poczęcia NMP, późnobarokowy (1730-83); murowana synagoga z XVII w., otoczona starym murem; domy z XIX w.

Gęsia studnia; Rynek, dawny zajazd z XIX w.; kościół Niepokalanego Poczęcia NMP 1730-1783; synagoga 1633-34; studnia na Rynku; kościół Św. Trójcy z początku XVI w.

CZEMIERNIKI

Czemierniki, osada miejska na Wysoczyźnie Lubartowskiej, 14 km na południe od Radzynia Podlaskiego. Jako miasto założone 1509 przez Mikołaja Firleja; utrata praw miejskich w 2 poł. XIX w. Na pocz. XVII w. zbudowano dwór renesansowy z ogrodem, związany z systemem murów fortecznych (brama, bastiony, kurtyny), położony wśród stawów na płn.-wsch. skraju osady. Kościół 1603-14 w stylu renesansu lubelskiego, wyposażenie barokowe. Dwuwieżowa fasada i dwie kaplice, z dekoracją sztukatorską sklepienia. Grodzisko X-XI w. Za osadą szeroka, malownicza dolina rzeki Tyśmienicy.

 Renesansowo-manierystyczny kościół; Zespół Pałacowo-Obronny; strażnica OSP; Urząd Gminy

 

Pocztówkę otrzymałem od Przemka z bloga Gwidonem przez Polskę...

ŁOBEZ

 Miasto powiatowe malowniczo położone nad rzeką Regą u ujścia rzeki Łożnicy. Coroczne zawody jeździeckie. Nazwa od "łabuzia", tataraku rosnącego nad rzeką. Najstarsza część słowiańskiej osady w miejscu połączenia się rzek. Gród, a później zamek Borków, władców tych ziem. Przywileje miejskie 1295.

 Dawny pałacyk z XIX w., ul. Niepodległości, fontanna, gotycki kościół farny z XV w., hala sportowo-widowiskowa, Łobeski Dom Kultury

 

Późnogotycki kościół farny XV w. Wewnątrz ambona XVII w., tarcze herbowe XVIII w. i średniowieczny krucyfiks. Przy wąskich uliczkach zabytkowe domki o konstrukcji szkieletowej z XVIII w. W zach. części miasta na zboczach wzgórz morenowych park i rezerwat leśny (25 ha). Ze zbocza piękny widok na miasto i okolice. Okolica atrakcyjne dla turystów i wędkarzy.

RAWICZ

 Miasto powiatowe na płd. krańcu równinnej Wysoczyzny Leszczyńskiej. Rok założenia 1638 przez Adama Przyjemskiego, zasiedlony przez protestanckich uchodźców-rzemieślników, znaczny ośrodek sukienniczy. W rynku barokowy ratusz 1755, w nim Muzeum Ziemi Rawickiej. W sali posiedzeń 7 portretów z XVIII w. (m. in. Jana III Sobieskiego). Późnoklasycystyczny kościół parafialny, poewangelicki. Klasztor Reformatów XVII/XVIII w., w XIX w. zamieniony na więzienie. Zabytkowe domy głównie XVIII w.

 

 Rynek, d. "Strzelnica", szkoła "Pod Zegarem", barokowy ratusz, ul. Grunwaldzka, klasycystyczny poewangelicki kościół, d. kasyno oficerskie, d. Hotel Adler

    Na d. wałach miejskich piękne planty, 3 km na płd. wsch. od śródmieścia rosną stare piękne kasztanowce. Działa tu Rawickie Towarzystwo Kultury. Kapela ludowa dudziarzy i skrzypków, zał. 1968; repertuar oparty na melodiach wielkopolskich; 1978 odznaczony nagrodą im. Oskara Kolberga.