Po ogórki w XIX w. udawać sie należało do Łosic. Krążyły nawet wtedy powiedzonka w rodzaju: nos jak łosicki ogórek. Łosice otrzymały prawa miejskie już w 1505 r. Jak głosi legenda, nazwę swą wywodzi od łosi buszujących dawniej w bagnistych rozlewiskach Tocznej. Ożywienie gospodarcze w XIX w. spowodował ów słynny łosicki ogórek, a targi na konie i bydło sławne były na cały kraj. Po powstaniu styczniowym, w którym łosiczanie czynnie uczestniczyli, miasto stało się wsią. W 1956 r. przywrócono Łosicom prawa miasta powiatowego. I chociaż tu zabytków znikoma ilość, należy zobaczyć "starostwo", drewniany dwór z 1 poł. XIX w. nad Toczną. Przy okazji pobytu w tych stronach warto zwiedzić we wsi Rudnik grodzisko z okresu wczesnego średniowiecza.
Fragment Rynku. Siedziba Urzędu Miejskiego. Pawilon handlowy. Szkoła Podstawowa i Liceum Ogólnokształcące.
No proszę- pierwszy raz słyszę o tym mieście. Zaciekawił mnie ten szczególnie ten drewniany dwór :)
OdpowiedzUsuń:) te ogórki mnie zafascynowały!
OdpowiedzUsuńCzy wszędzie tam byłeś, czy tko widokówki.? Ciekawy blog
OdpowiedzUsuńDziękuję:) Łosice znam dobrze, ponieważ w okolicy mieszkałem rok czasu.
UsuńMam ttam daleka rodzinę. Muszę się tam wybrać
OdpowiedzUsuń