sobota, 31 października 2015

LWÓWEK ŚLĄSKI

Miasto nad Bobrem na skraju Pogórza Izerskiego. Jedna z najstarszych lokacji miejskich na Dolnym Śląsku – 1217. Prawa miejskie uzyskało od ks. Henryka Brodatego. W przeszłości był ośrodkiem górnictwa złota, produkcji i handlu płótnem oraz ośrodkiem włókienniczym. Miasto otoczone murami obronnymi z kamiennymi basztami (XIV w.) i wieżami przy bramach gotyckich: Bolesławieckiej i Lubańskiej (XIII/XIV w.). Mury obwodu zewnętrznego (początek XV w.) z bastejami z połowy XVI w.

Kościół pw. św. Franciszka z Asyżu
 
Mimo zniszczeń wojennych zachował się cały układ urbanistyczny i szereg cennych zabytków. Jednym z nich jest zespół obiektów franciszkańskich, w skład którego wchodzą kościół św. Franciszka z Asyżu i zabudowania klasztorne. Kościół franciszkanów kamienny, halowy, późnogotycki z 3-absydowym prezbiterium (1493-1520) i dwuwieżową, późnoromańską fasadą z rzeźbionym portalem (XIII w.).

Pocztówkę otrzymałem od Tomasza z Wielkiej Brytanii, którą w jego imieniu wysłała mi Lenka:)

środa, 28 października 2015

ŁEBA

Miejscowość wczasowa, kąpielisko morskie i port rybacki nad Bałtykiem u ujścia rzeki Łeby, między jeziorami Łebsko i Sarbsko. Szeroka i ładna plaża. We wczesnym średniowieczu osada rybacka ludności słowińskiej. Prawa miejskie 1357. Zagrożenie ruchomymi piaskami spowodowało ok. 1570 przeniesienie miasta ok. 2 km na pd.-wsch., ale w ślad za tym i jego upadek. Port rybacki w korycie rz. Łeby. Wśród wydm na zachód od Łeby resztki wyrzutni pocisków V1. W Starej Łebie (wśród lasu i wydm nadmorskich) na lewym brzegu rzeki Łeby ruiny kościoła gotyckiego św. Mikołaja.


Na zachód od miasta wielkie jezioro pochodzenia morskiego - Łebsko (7442,6 ha, głębokie do 5,2 m, blisko 17 km długie i 8 km szerokie) oddzielone od Bałtyku Mierzeją Łebską (ruchome wydmy). Jezioro zanikające, gnieździ się na nim wielka ilość ptactwa wodnego i błotnego. Przepływa przez nie rzeka Łeba. Jezioro jest częścią Słowińskiego Parku Narodowego otwartego w 1967 r.

niedziela, 25 października 2015

GRAJEWO

Miasto położone nad rzeką Ełk, na pograniczu Mazowsza,Mazur i Podlasia. Grajewo jest doskonałym punktem wypadowym na tereny, największego w Polsce, Biebrzańskiego Parku Narodowego zajmującego obszar 59223 ha. Odległość z Grajewa do Osowca - stolicy Parku wynosi ok. 27 km. Ponadto w pobliżu miasta istnieją cztery rezerwaty przyrody. Nad pobliskim jeziorem Toczyłowo ośrodek rekreacyjno-wypoczynkowy.




Grajewo nazwę swą zawdzięcza Jaćwingom, którzy niegdyś zamieszkiwali te tereny. Słowo „GREVA” - znaczące jeziorzysko, starorzecze – później przekształcono na „Grejwy”, z czasem „Grajwo”. Ostatecznie pozostała nazwa „Grajewo”. W 1540 roku Zygmunt Stary nadał wsi Grajewo prawa miejskie.
Kościół neoromański z 1898 r., wewnątrz barwna polichromia wykonana przez J. Moczydłowskiego. Obok kościoła znajduje się zabytkowa murowana dzwonnica z roku 1837. Plebania murowana, kryta blachą, wybudowana została w połowie XIX wieku wpisana jest również do rejestru zabytków.

środa, 21 października 2015

BŁONIE

Miasto leżące przy szosie Warszawa-Poznań, nad rzeką Utratą, ok. 30 km na zach. od Warszawy. Błonie - nazwa pochodząca prawdopodobnie od dużej przestrzeni, równiny pokrytej trawą - łąki. Miejscowość była wzmiankowana już w XI wieku, natomiast pod koniec XII w. Błonie było już dużym osiedlem. W 1338 roku Władysław książe krakowski, łęczycki i dobrzyński nadał miastu prawa magdeburskie. Błonie jest o kilkaset lat starsze od Warszawy.


Błonie

Pocztówka wydana w 1974 r. Klasycystyczny ratusz z końca XVIII wieku - siedziba Urzędu Miejskiego


Przy kwadratowym rynku klasycystyczny ratusz z 1842 r., proj. przez Henryka Marconiego. Jest to budowla piętrowa na planie kwadratu, z balkonikiem pośrodku wspartym na czterech kolumnach toskańskich i z czterospadowym dachem krytym dachówką. Po obu stronach dobudowane klasycystyczne bramki. W części centralnej wysoka wieża zegarowa. Na frontowej ścianie pamiątkowa tablica poświęcona Janowi III Sobieskiemu, wmurowana w 250. rocznicę odsieczy wiedeńskiej.  

niedziela, 18 października 2015

NIEDZICA

Niedzica to wieś położona częściowo nad Jeziorem Czorsztyńskim i w dolinie rzeki Niedziczanki, u podnóża Pienin Spiskich. Wieś została założona na początku XIV wieku. Miejscowość słynie przede wszystkim z jednego z najpiękniejszych polskich zamków. Zamek w Niedzicy położony w malowniczym rejonie, tuż przy Zalewie Czorsztyńskim –  jest jedną z głównych atrakcji turystycznych Pienin. Według legendy w zamku niedzickim więziony był Janosik, słynny rozbójnik. W zamkowych podziemiach po dziś dzień zachował się otwór po haku, do którego był przykuty.


Na prawym brzegu Dunajca, na skalistym wzgórzu (566 m) Zamek Niedzicki składający się: z gotyckiego zamku górnego (XIII/XIV w.) rozbudowanego ok. 1636 oraz średniego i dolnego późnorenesansowego (1601) przebudowanego. Obecnie mieści się tutaj muzeum wnętrz i historii regionu Spisza. Zbiory: sala średniowieczna, galeria portretów z XVII-XIX w., zabytkowe meble.
Wycieczki: 1) Na Żar-Branisko (879 m), 2 godz., 2) Na Macelak (857 m), 1 godz.

środa, 14 października 2015

WOJNOWO

Wieś położona na wysokim, wschodnim brzegu rz. Krutyni (jeden z najpiękniejszych szlaków kajakowych w Polsce) oraz nad j. Duś, mającym połączenie z Krutynią kanałem, o długości ok. 1300 m. Odległość z Mikołajek ok. 23 km. Miejscowość położona na terenie Mazurskiego Parku Krajobrazowego, który został utworzony w 1977 r. Obejmuje on 53 655 ha powierzchni z czego 1/3 stanowią wody, a lasy 55% jego powierzchni (Puszcza Piska). W odległości 1 km na południe liczne głazy narzutowe.

Cerkiew. Most w Wojnowie. Klasztor

Założona na początku XIX wieku przez przybyłych z Rosji filiponów (starowierów), którzy zostali zmuszeni do opuszczenia swoich siedzib nad Wołgą. We wsi cerkiew (w centrum) oraz klasztor starowierów (żeński) z niewielką cerkiewką nad j. Duś, na końcu wsi. Przy klasztorze cmentarz prawosławny. W cerkiewce XVIII- i XIX-wieczne ikony.

niedziela, 11 października 2015

ALEKSANDRÓW KUJAWSKI

Miasto Aleksandrów Kujawski położone jest w centralnej Polsce na Kujawach, między Toruniem (25 km)a Włocławkiem (38 km). Mimo, że Aleksandrów Kujawski jest niewielkim miastem to jednak może poszczycić się ciekawą historią oraz architekturą związaną z jego interesującymi początkami. Miasto powstało zaledwie przed półtora wiekiem. 
Na szczególną uwagę zasługuje również kościół parafialny pw. Przemienienia Pańskiego, zbudowany w stylu neogotyckim. Kościół początkowo był kaplicą wzniesioną w 1886 r. przez kolejarzy przy stacji granicznej i komorze celnej. W latach następnych świątynię rozbudowano do stanu obecnego. 

Neogotycki kościół Przemienienia Pańskiego z lat 1896-1905; pomnik Konstytucji 3 Maja; Gimnazjum i Liceum Towarzystwa Salezjańskiego; Pomnik Lotników Polskich; pałac Trojanowskich z 1890 r.; Urząd Miejski i Starostwo Powiatowe; pomnik Michała Michałowicza

Atrakcją turystyczną Aleksandrowa Kujawskiego jest Pałac Trojanowskich. Pałacyk stoi w  malowniczym parku, w którym znajduje się 11 dębów uznawanych za pomniki przyrody. Atrakcyjne położenie zespołu parkowo-pałacowego z dala od centrum miasta oraz ciekawa roślinność sprzyja spacerom.
Aleksandrów Kujawski otrzymał tytuł "Miasta Pamięci Narodowej" podczas obchodów 80-lecia Lotnictwa Polskiego w dniach 11-13 września 1998 roku. W mieście znajduje się Pomnik Lotników Polskich oraz tablica poświęcona martyrologii Lotników.

Pocztówkę otrzymałem od Sandi Cullenw ramach wymiany między blogerami:)

czwartek, 8 października 2015

POLANICA

Ta piękna miejscowość położona jest w zachodniej części Kotlinie Kłodzkiej (ok. 380 m), w dolinie rzeki Bystrzycy Dusznickiej, u stóp łagodnych zboczy Gór Stołowych i Bystrzyckich. Szczególne warunki klimatyczne, przyrodnicze, a także cztery źródła szczaw wodoro-węglanowo-wapniowych są przyczyną, która decyduje o leczniczym charakterze miasta. Uzdrowisko leczy choroby układu krążenia, przede wszystkim serca oraz układu trawienia. Część uzdrowiskowa leży na lewym brzegu Bystrzycy. U zbiegu ulic Zdrojowej i Parkowej Park Zdrojowy, w którym Teatr im. Mieczysławy Ćwiklińskiej, Dom Zdrojowy, Zakład Przyrodoleczniczy i pijalnia wody „Wielka Pieniawa”. W tej części Polanicy znajdują się liczne domy wczasowe.

 
Pocztówka wydana w 1987 r. Pijalnia. Zakładowe domy wypoczynkowe „Góralka” i „Wzgórze Marii”. Szachy w Parku Zdrojowym

Corocznie w sierpniu rozgrywany jest Międzynarodowy Festiwal Szachowy im. Akiby Rubinsteina (najbardziej prestiżowa impreza szachowa w kraju). 
Wycieczki 1) Do zamku na Szczytniku 2,30 godz. 2) Do rezerwatu modrzewi 1 godz. 3) Na Wolarz (850 m) 2,30 godz. 4) do „Skalnych Grzybów” 2 godz. i Wambierzyc 4 godz.

poniedziałek, 5 października 2015

CZEREMCHA

Wieś, stacja węzłowa w pobliżu granicy państwowej nad rzeką Nurzec, znana od 1576 r. Pierwotnie Czeremcha była zwana Ożarowo, a później Czeremucha. Rozwój zawdzięcza wybudowaniu linii kolejowych: w 1873 r. łączącej wieś z Bielskiem Podlaskim i Białymstokiem oraz w 1906 r. - Siedlce-Siemiatycze-Czeremcha-Hajnówka-Cisówka-Wołkowysk. Dobry punkt wypadowy do zwiedzania wschodnich terenów Wysoczyzny Bielskiej i Drohickiej. Posiada bezpośrednie połączenie kolejowe z Warszawą i Białymstokiem. We wsi znajduje się Nasycalnia Materiałów Drzewnych PKP oraz Urząd Celny. 

1. Urząd Gminy Czeremcha 2. Budynek mieszkalny naczelnika stacji z końca XIX w. 3. Dworzec PKP z XIX w. i na początku XX w. 4. Dworzec PKP 5. Kościół Rzymskokatolicki 6. Szkoła podstawowa; w tle Cerkiew Prawosławna

Nowy kościół parafialny p.w. Matki Bożej Królowej Polski poświęcono 21 września 1958 roku. W latach 1986-1989 zostały wstawione metalowe okna i witraże. Obok kościoła stoi dzwonnica metalowej konstrukcji, zbudowana w 1969 roku. 
W sąsiedztwie rozległe obszary piasków wydmowych i dwa płytkie jeziorka z ciekawą roślinością błotną: jez. Kahanka i jez. Dziadówka.


Kolejowa historia Czeremchy
1873 – otwarcie linii kolejowej Kowel-Brześć Litewski-Czeremcha-Bielsk Podlaski-Białystok-Grajewo
1906 – otwarcie linii kolejowej Siedlce-Czeremcha-Hajnówka-Wołkowysk-Lida-Połock
1907 – otwarcie parowozowni z wieżą ciśnień w Czeremsze
1948 – wyjazd na trasę Czeremcha-Hajnówka pierwszego w historii województwa pociągu trakcji spalinowej
1971 – wycofanie parowozów ze szlaków węzła w Czeremsze
1985 – wjazd na szlaki ciężkiej lokomotywy spalinowej ST44 – popularnych Gagarinów
1989 – otwarcie budynku nowego dworca pasażerskiego w Czeremsze
2004 – przyjazd szynobusu SA105 do Czeremchy



piątek, 2 października 2015

ZAMOŚĆ

Byłe miasto wojewódzkie na obszarze tzw. Padołu Zamojskiego na wysokości 220 m, nad Łabuńką (dopływ Wieprza). Nazywane często „Padwą północy” ze względu na swoje duchowe związki z miastem św. Antoniego. Zamojskie Stare Miasto zostało uznane za pomnik historii i w 1992 roku Zamość wpisano na Listę UNESCO. Jedyne w Europie renesansowe miasto o zachowanym w pełni układzie urbanistycznym i zabudowie późnorenesansowo-manierystycznej. Miasto zostało założone w 1580 przez kanclerza Jana Zamoyskiego.

Rynek Wielki, manierystyczno-barokowy ratusz z 1591 r. oraz kamienice ormiańskie z XVII w.
 
Do najciekawszych zabytków Zamościa należy Rynek Wielki uznany za najwspanialszy XVI-wieczny plac Europy. Przypomina place włoskie, między innymi z włoska otoczony jest podcieniami. Najwspanialszym akcentem Rynku jest manierystyczno-barokowy Ratusz, do wejścia którego prowadzą monumentalne schody. Przed ratuszem odbywają się spektakle teatralne, oraz różnego rodzaju uroczystości. Wokół Rynku Wielkiego, kamienice podcieniowe w większości z XVII w. z klasycystycznymi fasadami. W wielu zachowane kamienne późnorenesansowe, manierystyczne i barokowe portale, odrzwia i obramienia okienne.

Wygrana w Big Postcard Competition na blogu Window On The World